Ölüm Üzerine Ömürle Söyleşi

giriverdi,
bir gece yarısı
ansızın aklıma;
mor elbisesi ütüsüz
saçları belinde
fiyakası, yüzümün vestiyerinde asılı bir ölüm fikri.

baktım
yerli yerinde kitaplar
okunmayı bekliyorlar,
ceviz koymuş annem bavuluma
daha çatlamamış bir ucundan
ayrılmamış iki yana

sigarayı ateşe verip yokladım
kaldırımda soluklanan ömrümü

hırıltısı burnumun direklerine asıldı kaldı

bir kış daha
bir kış daha.



Çağdaş Ünbal