Pasajlardan Taşan

                                                                                                 
gitmek istemenin duruşuna bakakalıyorum
-moda bu-

canım acıyor
çünkü çürüyen dişlerimin arasından çekilen küfür
gebe bırakılmış duygularımın kanaması yine de
ve elimden -susmak dahil-
hiçbir şeyin gelmemesi.

meydanlarda akan kalabalıkla
yıkandım yıllarca
kirim, pasım eksik olmaz, bağışıklık sistemim tavan
kilitledim kapıları ve bütün ziller bozuk
aynadaki suretim bumerang
bıkmışlığın bu kadarı
farkındayım
üstelik ceplerim antibiyotik dolu

şiirle silahlananlar talebeler,
kravatsız memurlar,
çiçekçiler
ve öfke,
sömürülen duygular
aramızda kıvrılan
dikenli dostluklar
bütün kahveleri toplasan dünyayla yaşıtlar

yine de seyran yerinde üryan bir şiir;

aklı bir karış havada
mor zemine sarı çizgileri olan bir zebra
yazmak vardı
yolunun üstündeki bütün duvarlara.




Çağdaş Ünbal