Zuhur.

perdeler çekiyoruz
göğsümüze;
yorgun bir geyiğin gözleri oluyor zaman
ağır
ve direnirken sonsuza

kuytularda rüya bekliyoruz
akşam sanıp bütün karanlıkları

savanlarda geyiklerin ayak izleri
ve yalın toprakta nefesleri  

uyuyamıyoruz
bir sorun bu.

bütün göz temaslarında
kuyu sunuyorlar
karanlık ve korku
çaresizim

çünkü elimden bir şey gelmiyor
çünkü kendimden öteye gidemiyorum
aleme zerk olmaya niyetlenmiş fakat
ısrarla akıntının tersine yüzen balıklar
derdim günüm defans!

kahretsin.




Çağdaş Ünbal

İnceden.

sis inince
kahvaltı salonlarına huzur
metro çıkışlarına korku
ve kan ilanları hakim oluyor anonslara
çatışıyorum
kan kokuyor saçlarım
mızıkam ısınmış
bir otele çekiliyorum
canhıraş.

şehrin kıyısında
-evet kıyısında 
çünkü şehir orta yerinden yağmalanmıştır-
bendirler terliyor
rüya bu
nefes alıyorsun
gökdelenler sarsılıyor,
çocukluğum şaşkınlık
ve umut barındırıyor;
dudağının berisinde kara bir ben gibi
olan
biten
her şey
uzaktan
seni düş.

ısınan mızıkalara kar yağacak'
diyorum,
gülüyorsun
elbet rüya bu.




Çağdaş Ünbal

Özgeçmiş

uzun yoldan geldik,

hasrete bilendik

ve zehir zemberek umutlarla

yola sığındık

bir kara kıştı

heybemizde tohumlar

düşlerimizde tohumlar

ayaklarımız bata çıka dağa

aştık

aşılması gerekeni

düzde ayaklarımız tekledi

nefesimiz aç bir geyiği andırıyordu

korkuyorduk, kokuyorduk

mızıkamızı çıkardık

çaldığımız havalardan yumuşadı

gök

ve toprak

ve onların gergin bedenleri seğirdi 

bizi kabullendiler

yer gösterdiler, iliştik

bileğimizdeki kanı gizledik bir zaman

açlığımızı ve kokumuzu da

alıştılar, sakınmadılar bereketi

bir zaman biz söylemeye başladık

bizi kovdular

göç umudumuz oldu

düştük dağlara

dağlar bizi birer ikişer

birer ikişer eritti

avuçlarımıza sığar oldu bebelerimiz

umudumuz kalmadı

ve sonra

mızıkamızı kayaların üstüne bırakıp ellerimizi gökyüzüne açtık

bize hürmet ettiler

aş verdiler

karılarımız ve çocuklarımız semirdi

sakallarımız dizlerimize indi

unuttuk ayaklarımızdaki çamuru

silindi dağlar..

Çağdaş Ünbal 

  

  

Kaktüse Su Verildiğidir.

âlem karardı
türlü mahlukata yuva oldu gözlerim
bir zaman ellerimle gördüm
bileğime kadar kan
hayır eylül değildi-

ölümü
ölümle
terbiye edip
betonlara sardılar
faiz faiz çürüdü kefen

ve trenler düşlendi sıcak odalarda
gurbet diye de geçer sözlüklerde-
sızılı bir türkü olur bazen
badanasız sevgilere intro

bunu bilmedim. 

Çağdaş Ünbal