gönülsüz bir yüreğin elinde tuttuğu
susuz ve mutsuz bir gül gibiyim.
uyumsuz bir uyumlu olarak
ben
diyememeye gelmişlere dil
iken
ıslaklığı ile büyüleyen
bir camın ardında
sesimi duymayacağınıza
eminim.
sonra bir köşe başı
karşılaşmasında
başınızı eğip geçtiğiniz
fayanslardan merhabalarınızı toplarım
çaresizlik ile korku
hakkındaki masallara nazire
bankamatiklerden korkarım
kanatılmış ve mutsuz bir
gül olarak
modern toplum olma yolunda koşarken
mayışan bitki çaylarınızı
ve kaktüslerinizi ihmal etmediniz
asansörde vakur,
yemekte şehirli ve gurme
oldunuz
ben sizden korktum.
bu da sizin madalyanız
olsun
solmuş bir gül olarak.
Çağdaş Ünbal
