Yanlış Budanan Dalların Kederi

inatla yeşermeye hazır ve öfkeli
sokağın soğuk yerlerine savrulan çocuk ömürleri-
gökyüzünün maviliğini koyup ceplerine
uzağa
çok uzağa gittiler

vakit ne gündüzdür
ne kör karanlık gece
artık huzur da arama hanemizde

yaşam
zemheri heybetiyle dikilirken önümüzde

b
a
h
a
r

yalnızca mezarlıklarda hissettirecek kendini

cemre,
yanlış budanan dalların ah'ına düşecek.




Çağdaş Ünbal