3 Ocak 2015 Cumartesi

Kaldırımın Öte Yanından.

                                                         bahçelerimizde yetişmeyen çiçekler adına


gölün akşamüstü yeşilliğini düşünmek
dağın duruşuna şaşarak bakmak
inanmak bir tanrının varlığına
ve
elbet parmaklarımın gezinmesi saçlarında
bütün iyiliklerin anasıdır
bilmezsin.

bulvarlar dolup boşalırken
sahile inen yol sana çıkmış gibidir ki bu,
haftalardır su görmemiş hippopotamus açlığına denktir
bilmezsin,
bilmem.

seni düşlemenin kıyısına yerleşmiş ben
gözlerinle mukayese ettiğim dünya renklerinin çaresizliğine-
saatlerce gülebilirim
ki bu tanrıyı gücendirebilir
-gülme
çünkü bir tanrı en çok kibrinden vurulur

ve sen
tanrıları kıskandıran gülüşünle
salındıkça zihnimin sokaklarında
bütün lunaparklar bana tahsis edilmiş sayılır ki
elektrik kesintisi mevzuat dahilindedir
çünkü o çiçekler
hep komşunun bahçesinde yetişir
-herkes bilir..




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder