sen
gülüyorsun
yeryüzünün
çehresinde bir tuhaflık
dağlar daha
mor
dağlar daha..
eklem
yerlerinden kırılmış bir gökyüzü
birbirine
tutturulmuş acemice-
sabaha
inanan çocukların düşünde
yani inanmak
ilminin gölgesinde
bir güzelim dağ
gülüşünle
serpiliyor durmadan
deniz
ılıyor,
ellerim mavi
öldüğümü
unutuyorum
sen
gülüyorsun
ashab-ı kehf uyanıyor
içimde
mor bir
dağda.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder