Radyoaktif Sayıklamalar

geceden artan insanlardan
yani cümle kaybetmişlerden sıyrılıp
sakallarımda uyanır güneş
vaktidir;
fırıncıların, taksicilerin
orospuların ve
feneri orada öylece bırakmışların

tuz öğüten gözlerimde
utançla karılmış uyku,
eve dönme isteği
ve terminal

terminal ki
kolon diplerinde can kusmak
yani izmarit
yani mermerin sararması ayak altlarında

şehir gizlisinden vurulmuş da
tablaların benzi sararmış,
kan kaybından muzdarip güvercinler
kahrın eş anlamı 
yahut arka cebimde
mavi renkli
bir otobüs bileti

bütün göz temaslarında kimlik kontrolü
soluğumda ağır metal
ve çare'sizlik

çün'
çorak topraklardan,
dağlardan ve ağıtlardan
yıldızların köreldiği
bileğimden ötesi kürt memleketi

bir keresinde uyumuştum.






Çağdaş Ünbal