gidiyorsun
solgun bir ırmak oluyor yüzün
ben
kadim bir kaya gibi
alıç ağacı gibi bozkırın orta yerinde
solgun bir ırmağı düşlerken buluyorum kendimi
güneşi ve ayazı eleklere sığdıramıyorum
köklerim uyuşuk
aklım fikrim ırmaklarda
güneşli verandalarda
çiçekli bahçelerde
yüzün diyorum
solgun bir
ırmak gibi geçiyor özümden
kırılacak eklemim yok
yapraklarımı döküyorum
Çağdaş Ü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder