gölgesi koyu,
kıpırtısız bir yer baktım
bugün kendime mezarlıktan,
serinliği ile ürperebiliyorken ürperdim.
adımladım kapıya olan mesafesini
bilirsiniz, hasret süreğendir.
ayağımın altında ezilen yumuşacık toprağa
dermanım yetmeyecek bir zaman
hasret sürecek,
ellerim çürüyecek
senin ellerin su verirken bir fesleğene.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder