sonra kaybediyor insan kimliğini
bir kadının çantasında
rüzgar nereye eserse oraya savruluyor
döküyor çiçeklerini meyve vermemecesine
bir ay ki sürekli tepede
ışıtma amacına erişememiş bir yanma
bir adam ki
gece gündüz demeden
sevmenin eşsiz acısını çekiyor dalağında
bir tenha bulsa ağlayacak, utanıyor.
bir ince acı kalıyor
ellerinde göbek bağı kesilmemiş bir şiir.
bazısının kerbela'sı dalağında
bunu da not edin bir kenara
bank ucuna ya da sigara kağıdına
eksildikçe ağırlaşan bir acı bu.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder