Bir Günün Anatomisi

ve seni sevmekle başlıyorum güne
buluşsa da her sabah
yüzüm soğuk metalle
pencereleri bahara açıyorum
kuşlara selam verip
ıslıklıyorum yolları

ben seni sevmekle meşhurum
öğle paydosları
çay saatleri
ve mütemadiyen güneş yansımaları
                                   hep seninle.

mesela sen
nakış işliyorsan orada
yüreğim ilmik ilmik oluyor
yasemin çiçekleri dökülüyor dibime.

ve
ay ışığına asıp ceketimi
seni sevmelerimle giriyorum yatağa.

bu ne ayıp
     ne kötü
bu olsa olsa
yağmur sonrası toprak kokusu.


Çağdaş Ünbal