ey elimizi cebimizde esir tutan çaresizlik
karanlıklar içinde yiten mum parçası
sövgü boynumun borcu
bu ahd
bu rüya
sigarasını alnına doğrultulmuş bir silah gibi
soluksuz bırakanlar var
ve elbette kaldırım boyu ağlayanlar
bir serçe nasıl ağlarsa öyle
bu masal başka masal
garip edebiyatı vesaire
neyse işte
güzel gözlü bir kıza aşık olunca
doğurdu kibirli çaresizliğimiz, çoğaldı
altının değer kaybetmesi kimin umrunda
korsan bir kitap almışsın renksiz
karakteri tutunmuş dünyaya aşkla
senin tam tersin oysa
tüp de bitmişse üstelik evde
gökyüzünden başka dostu yok insanın
sonra kapatıp ışıkları
söversin azar azar
çaresizliğine kılıf olur sevdan
diyemezsin
susarsın usulca
ararsın karakteri gibi renkli olmayan kitaplar arasında
bazen bulamazsın
gökyüzüne açılan bir pencere.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder