Gökyüzüne Küsen Çiçekler.

şirke koşasım geliyor dört nala
serv mağarasında bir yılan olup 
anlaşılmayı ummak adına. 


pencere pervazından sarkan çiçek
intihara meyletmişse kim bilecek

onlar ki gökyüzünü ortalayanlar
ısınmış tüfek namlusu gibi yanarken bakışları
serin bir söğüt gölgesine
yahut göle kıyısı olan bir köye-
sığınmayı dilerler

çatışmadır-
sağ kalanlar gökyüzüne bakmayı sürdürürler
zafer alametidir bi bakıma
kansız geçen çatışmanın sonrasında
ve belki kalan günlerinde
kahverengi gözlerini toplu iğneye iliştirip
asarlar bir ucuna gökyüzünün

ayrıca
düğünden erken kalkmak
psikiyatriye temel,
pencere pervazından sarkan çiçek
intihara delil
OLUŞTURMAYABİLİR.

yaşamak,
kek kalıplarına sığıp
pencerelerden taşan
uzun ve sancılı bir intihar biçimidir belki

bunu kim bilecek Ayfer
ölür gibi yaşayanlardan başka




Çağdaş Ünbal