sen hatırıma düşünce
istasyon sıyrılıyor nemden
bekleyen,
bekleneni
kucaklarken,
dünyayı eğerinde taşıyan yılkılar bende soluklanıyor
bir tek şiir kalıyor
şairin keder yeşeren düzlüklerinde,
ekmek ve tütün kuruyor
sen hatırıma düşünce
çabucak geçmek istiyorum*
önce sana sonra sana
sonra tekrar sana..
bulvarlardan aşıp leon tabelalı pastaneleri
denize ulaşır gibi bir kıyı
sen hatırıma düşünce,
yer kabuğuna ağır geliyorum.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder