Yağmurun Duvağı

                                                                      'ölem'

en olmadık yerinde zamanın
gözlerine aş'eriyorum;
keder düşmüş göl sakini gözlerine

istasyon kalabalıklaşıyor aniden
gideni saran
kalana pay ediliyor
bir telaşedir ki gör
yokluğun uğultudan geçilmiyor

oysa şimdi seninle birlikte
akşam'üstleri bir başka serinleyecek oralar
daha canlı sardunyalar
deniz bereketli
şen kahkahalar kaplayacak yaya geçitlerini

bense burada
kursak dolusu senle kalacağım;
kussam ayrılık.




Çağdaş Ünbal