25 Nisan 2015 Cumartesi

Dalda Kuruyan Sevda Türküsü


                                                                  'diley diley yar'


gün salkım saçak,
bıraktığın yerden selam.


uyanıp ağrımı emziriyorum
aynada bir eski zaman şairinin dizesi gizliyor;
sızıntıdan ibaret
ve ibret olan kalıntılarını

ekmeği ve uykuyu rüsva eden
ve muhakkak orada öylece durarak
sessizce solan hayatıma -tanık- sen
yerinden ayrılıp ormanı izleyen bir ağaç gibi
bir başına solumanın hürriyetiyle sarhoş
                                                 ve yalnız
ormanı kendin bilerek
bunca kahra sebep,
bu ağrının birebir müsebbibi,
tadı çekilmiş bir hayatı reva gören sen-
orada öylece duracaksın ömrüm boyunca

şiiri yazılmamışlar geçidinde ortalarda
orada öylece bir yerde yani
nihayete erdiğinde hayatın
toprağını gölgeleyecek
adını sanını bilmediğin diyarlardan gelen kırlangıçlar
benim duvarlarım yeşerecek nemden
ağlayacağım
ağrıyacağım daha çok






Çağdaş Ünbal




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder