uykularının kapısını avluya açmış bir kadın
serin bir sevda türküsü değilse nedir
boz bulanık güvercinleri
yalım gökyüzünde emziren,
şuracığında keder
ah, sırtında yoksulluğun tüyüyle
kuru dizlerinde uyuyan kadın
değilse sevdanın türküsü
gözlerine çöreklenmiş gece, kırılmış kemik,
göğsüne döşenmiş mayınlara ağırlıktır rüya
budanmıştır dalların o uyandığında
dalda kalan taraf da değilsindir.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder