Ah 318

sen gidince
yüreğimin yerine bir tutam fesleğen eşeledim

bulvarlara çıktım
göz göze gelmeden kendimle pırıl pırıl vitrinlerde
parklara,
banklara attım kendimi

kuşlar dedim
gökyüzünün geceyi doğuran
kör gözleri

inanmadım kendime
eve döndüm

dört duvar kaledir dedim
zili çalmayan evlerde
insanın kendini sorguya çektiği
kan ve revan
soluksuz sustuğu





Çağdaş Ünbal