"adını bir çiçeğe vermelilerdi"
işlerin bu şekilde yürümediğini
şiir dediğin şeyin
bir kilo portakala
yahut
yağmur sonrası papatyalara eşit olduğunu.
seni severek geçirebilirim ömrümü
yakınmam bundan
ve inan söz etmem dost muhabbetlerinde
gözle görünmekle kalmayıp elle tutulan uzaklığın
aramızda sere serpe yatışını
bir şarkı gibi mırıldanmam yaz akşamlarında.
portakal bahçelerini düşlerim
dağılır kötü düşünceler
sen yeter ki şiir diye yazdığım
ve belki manavlara özendiğim bu tezgahta
şiirlerime konu ol.
ben bir yolunu bulurum elbet
benzetirim daldaki kiraza
yol kenarındaki sarı başlı çiçeklere
kelimeler ne güne duruyor
dilimde kırbaç var benim inan
sen yeter ki gel
yerle bir ederim zihnimin duvarlarını
bulurum seni anlatacak hiç kullanılmamış bir çiçek ismi.
adını bir çiçek taşımayacaksa zaten
hiç bir şiir anlatamayacaktır seni.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder