Mezarıma Güller Ekeceğim

üçe dört adım sanıyordu ebadını dünyanın
ve perdeleri kapalı
sigarasını düşürmeden ağzından
uzun uzun şiir okuyan bir adamdı mevcudu

kaldırıp başını baksa tavana
yıldız kelimesi havada kalırdı olmayışıyla
uzun uzun şiir okuyan adamın dünyasında

volta halıyla sınırlıyken
göl gökyüzünün rengini alsa doyasıya,
türlü kuşlar uçuşsa üzerinde
ve minik bedenleri gökyüzüne boyansa
üstelik bunlar zarifoğlu'nun çocuk masallarından bir sayfa gibi olsa
9mm'lik bir mermi edasıyla saplanır mıydı yaşama sevinci
üçe dört adımlık dünyasında
uzun uzun şiir okuyan adamın yürek denilen uzvuna

ölüsünü kırkında kendisi buldu 
uzun bir şiirdi, uzanmış yatıyordu
kendi omzunda taşıdı ağırlığını
ve elleriyle serpiştirdi toprağı 
üçe dört adımlık mezarına kendisinin



Çağdaş Ünbal