bahar
kırlangıç sürüsü gibi geçer
kalan
yarasını sarmayı unutur
ekmek kızartılır bazı evlerde
saksılar güneşe serilir
benim avuç içlerim bir keder doğurur
bütün sabahlar zemheriye çalar
dişlerim dökülür sonra
kırlangıç sürüsü kırılır gibi yağmurda
uzak mutlulukları düşlerim.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder