gölgeler oynaşıyor dalların arasında
gecenin en olduk yerindeyim
saç'diplerim mayın
ellerim kendine ağır
bir çocuk karanlığı soluyarak uyuyor-
aklıma bendir tutuşun geliyor
bileklerinde oya
günün en olmadık yerinde
adına sadık
dudaklarım yara
pamuk pamuk umutlu oysa
yokuş ile gökyüzü
-galip
ve kırgın biraz
suskunun yazgı olduğu yerlerden
yorgun yılkılarla gelmişler
benim aklım fikrim bileklerinde
dudaklarım yara
üstelik zift bulaşmış uykusuzluğumla
karanlığı..
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder