Suç İşledim Penceremde

Gecenin bilmem kaçı,
hangi ayın hangi günü?
Yirmi birimdeydim kapıları üstüme kapattıklarında
beynimde uğultularla döndüm bir sabah
solan yüzümde bıyıklarım sararmış,
dişlerim dökülmüştü.
Anam kapıyı açtı beklermiş gibi beni
oğul diyemedi baktı baktı, ağladı
sarılamadı doyasıya.
Bir yerinde yara mı var?
Çok mu dövdüler oğul? Diyemedi.
Usulca sardı,
gizli gizli ağladı sonraları.
Ben pencereden ayrılmadım hiç
çıkamadım asfalt yollara,
yemyeşil tarlalara
anam hep ağladı
ben hep daldım çocukların oynayışlarına pencerede
anam hiç sormadı, ben hiç konuşmadım.

Yirmi birimdeydim düştüğümde,
Şimdi hangi ayın hangi günü
Saatlerden kaç?
Ne kadar sürmüştü tutsak yıllar, işkenceler…
              “Şimdi penceremde bir kuş
                Kuşun kanadında düş
                Düşün içinde kalmak sanırsın suç    

                Suç işledim penceremde kaç yaralı kuş.”

Çağdaş Ünbal