tanıdığım bütün tanrılardan güzelsin
ve bir avuç papatya köküsün
-elbette tanrıların el ölçüsüyle-
rüzgarın gözüsün
ateşsin ateş
şuramda
kokusu burnumda bir kırlangıç mısın
belki
gözümün değdiği her yerde
gökyüzünü maviye sen boyamaktasın
güzel etmekten başka bilmiyorsun dünyayı
tanıdığım bütün tanrılardan güzelsin
ve ben
bir eve kapatıp kendimi
kutsal kitabını yazmaktayım
Mansur derisinden geçmiş
ben gerisinden.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder