türlü kokular
ve renk renk
kıskanırdı meyveye gebe dalın çiçeği
sen diyorum
ne güzel kokardın sabahlarıma
aynalar gereksizdi
rüyalar fuzuli
uyumadan düş görmenin ustası
ben
elimde sonradan bozma bir kehribar
voltayı yol edinmişim
ki bu
ah ünleminin
-hep suda olacak değil ya-
güneşteki yansıması
şimdi süzülse balkona bakışım
geride bıraktıklarım adına yemin ediyorum ki
bir çiçeği kokarken düşleyebilirim
çatlayabilir akvaryum
ölmeyi özgürlük sayabilir bir lepistes
sırası değil biliyorum
fakat
fakat
ne çok istiyorum toprağa sarılıp uyumayı.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder