ki güneş sırtımıza yüklenmişse hafiften
göz göze geliyoruz ya
trafosu patlıyor gönlümün
bahanesi oluyorum içimdeki çocuğun
-elektrikler kesikti öğretmenim-
çalışamadım payıma düşen şiirde
şair bozuntusunun trafo ile neyi kastettiğini
-otur, sıfır
hah aynen böyle işte
sessizce geçiyorum yerime
ne olur bakma öyle
geceler boyunca
bahçesinde limon ağaçları olan evleri düşlüyorum
bilmem nasıl kokarlar
dalına uzanınca insan
rüzgâr eser mi deniz tarafından
hadi bunları geçtim say
ya ansızın uğraman sokağımıza
ne yapsak da bülbülü aşka getirsek
şenlendirsek kulağını, bilemedim
elim ayağıma dolaşıyor
uğrama ansızın sokağıma
bülbül katili yapma beni gözün öpeyim
sonra kulağıma çarpar
teknik bir mesele olan titreşimden doğan ismim
deme
bu kadarını kaldıramayabilir
bülbüle kastetmiş kalbim
mümkünse eğer
uyandır beni bir sabah
uyanmamak için yattığım uykudan
şaşırıp kalayım
sigaraya uzanmayı alışkanlık edinmiş elim
bi gün yüzü görsün
kaynasın çatlamış yanları
ısınsınlar biraz
mümkünse eğer
beni biraz sev demeye getiriyorum, anla
çünkü böylesi haşa
allah'la ilişkime benziyor birazda
ne olur anla leyla
ya tut ucundan birlikte taşıyalım şu suları
ya mermiyi sür silaha
bülbülse bülbüllüğünü bilsin
susamış gibi ötüyor kana.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder