ah muhsin'e
gün gelir Burçak da sevmediğine yanar
kanser dediğin
mezarlıkta biten başıboş çiçekler
sol adımla mı geldik ağabey biz dünyaya diye sorasım var
nerede karşılaşsak bilemedim
gel otur bir çay ısmarlayayım diyemedim
gazetelerden filan işte bazen de ödüllerden
kimse o şeyh söyle
şirke yataklık eden bedenimde dualara yer çok
sen de düşünme artık
burçak da sevmiştir seni
fakat basmamıştır yayınevleri
bak herkes kanıyor yarasına aynadan bakarak
rüzgar ekip fırtına biçiyor herkes
yalnız biz mi üşüyoruz diye düşünmek kanserine biber sürer
sen çaya şiir ban
yoksa kanser illetinin ekmeğine yağ sürecek zaman
şair olmadan öleceğiz
yanımıza aldıracağımız kurumuş birkaç çiçek.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder