kaç orman geçtik düşümüzde
ürkek atlar eşliğinde
göl bir başka güzel bu vakit
hangi ara boyadın gökyüzünü
ne çabuk tuttun getirdin baharı saçlarından.
düş mü yaşanılası kılıyor
yoksa sen olduğun için mi güzel buralar
bunu kavrayamayacak kadar uykudayım ayfer
ne olur uyandırma beni
bırak kalalım burada
gitmeyelim ayfer
orası karanlık, çok insan var
uğultu kulaklarımı tırmalıyor, kalabalıklar üzerime geliyor
insanlar iyi değiller ayfer, iyi olan sensin
yeşile boyasan gökyüzünü fark etmez onlar
varmamak için yürüyorlar
kin kusuyorlar önlerine gelene
hem çok silahlandı artık dünya
açlık, hastalık falan neler neler ayfer
ne olur dönmeyelim burası serin
biliyorsun kırmam seni
illa ki dönelim dersen
az göl koyalım cebimize
akşam üstlerinden
bir daha uyuyamayabilirim dizlerinde
hem ben hobi olarak at vuruyorum yalnızken düşlerimde
dönmeyelim ayfer, kalalım burada
bize ihtiyaçları yok, kurulu düzenleri var hepsinin
bir ben sensizim ayfer
hepsinin bir ayfer'i var incitmeden duramadıkları
bırak göstereyim sevgili
içeyim şu gölleri
ne olur ayfer, kalalım düşümde
Sabbah gibisin sen ayfer, ölmeden cenneti yaşatan
kovma beni cennetinden
göster, nereden atlamamı istersen.
Çağdaş Ünbal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder