İntihara Meyilli Şiir Dört

gecelerin akıp gidiyorsa duvarları izleyerek

kül tablalarının canı çıkmışsa közden

yine de benim söyleyeceklerim var deyip

sarılmışsan kaleme malum gecelerin birinde

ve ne aksidir ki yoksa kelimen heybende

gücenip incinme

bir işin yoktur haliyle meteliğe kurşun atarsın, bilirim 

cephede kurşunu tükenmiş askerde aynıdır

tek çare savaşa devam etmektir elindekilerle.

baharın gelmesi bir anlam ifade etmez

kırlangıçların yüzüne bakmazsın

annenin pazardan aldığı çiçek solar masanda

geçmişsindir artık bu taraftan

farklıdır biliyorum

tabure, tavan, ip 

kafanda bir tilki kovmuş diğerlerini

bir sigara halen yanar ki hep yanar tablanda 

camı aç ne olur

bak gecenin sonsuzluğuna

gerekirse seslen dünyaya açılan tek pencerenden

ey gecenin sonsuzluğu de

okkalı bir küfür savur 

ve yine gerekirse bir sigara daha yak

ki gerekecektir son nefesini aldığını düşününce
açmaya kıyamadığın viskiyi aç 

okuyup beğendiğin kitapları tekrar koy masaya

pazardan falan deme çiçek her yerde çiçektir

dört duvar arasında kıymetlidir oysa, sula.

tohumun sokulmadığı hücreleri düşün, arkadaşlarını

bir mektuba bir damla güneşe hasret yatan arkadaşlarını 
bende biliyorum elbet beş dakikası var sona erdirmenin
akan suyu durdurmanın, kör olmanın
haydi durma sarıl kaleme
anlat gökyüzünün anlamsız büyüklüğünü
biliyorum sen anlatabilirsin 
ölüme bu kadar yaklaşmışken gökyüzünün güzelliğini
titreyen ellerinde sigaralar söner elbet
anlat ateşin nasıl yaktığını
umudun tükendiği anlarda çiçeklerin önemini
sen anlat tutunmak için bahaneler bulmayı
yoksa sana bunları söyleyen ben
saplayacağım kalemi avuç içlerime 
bir peygamberi canlandıracağım düşümde
sona erdireceğim bu amatör oyunu
üstelik geceden sıyrılıp sabaha ulaşmışken
burnumda bir toprak kokusu.

Çağdaş Ünbal